شهریورگان

روز چهارم هر ماه در گاهشماری اوستایی شهریور نام دارد این نام در اوستا خشتروییریه می باشد
به چم پادشاهی یا کشور و فرمانروایی آرمانی
در چهره ی مینوی شهریور نماد قدرت و شهریاری اهورامزدا و در چهره ی زمینی نگهبان و
سرپرست فلزها است
گروهی از جشن های ایران باستان به نام جشن های آتش نامیده می شوند همانند جشن سده
٬جشن سوری (چهارشنبه سوری)٬ جشن آذرگان و جشن شهریور گان که دو جشن نخست سده
و سوری بیشتر جنبه ی ملی دارند اما جشن های آذر گان و شهریور گان ریشه در آیین زرتشتی
دارند
شهریور میان امشاسپندان از دیدگاه مقام در رده ی دوم پس از بهمن قرار دارد و در شهریورروز
از ماه شهریور جشن شهریور گان بر پا می شود شاید از این روی شهریور گان جشن آتش نامیده
می شود که با توجه به اغاز زمستان در گاهشماری کهن در شهریور ماه آتش را به سبب تغییر در
هوا می افروختند