امردادگان

واژه ي اوستايي امرداد "امرتاته"است كه به چم بي مرگي و جاودانگي است و اگر الف آن را كه منفي كننده است برداريم به چم فرشته

ي نيستي و مرگ مي شود كه هم اكنون در ايران به اشتباه "مرداد "گفته مي شود و شايسته است كه اين ماه گرم! به امرداد تغيير نام پيدا كند.
و چون امرداد فرشته ي جاودانگي و بي مرگي است در جهان خاكي نگاهباني گياهان و روييدني ها با اوست.
بايسته ي ياد آوري است كه اين ديد گاه ها فرهنگ گذشته ي پر افتخار ماست و ما بايد بدون كوچكترين تغيير به نسل هاي آينده برسانيم و راستي را پاس بداريم هر چند از ديدگاه امروزي ممكن است پذيرفته نباشند
ايرانيان باستان در اين روز(برابر شدن روز و ماه امرداد) به باغ ها و كشتزارهاي خرم مي رفتند و با نيايش به درگاه مزدا اين آيين را با شكوه و شادي برگزار مي كردند